Ézidîler, toplam nüfûsları sadece 700 bin kadar olan küçük bir Kürt topluluğu. Kürt'türler ve Ézidîlik dînine mensuplar. Ézidîlik (Yezdîlik), İslam'dan önce ve ama Zerdüştîlik'ten sonra ortaya çıkmış bir dîn. İsmini Kürtçe, Farsça ve benzer İranî dillerde "Tanrı" anlamına gelen "Yezdan" (Ézdan) isminden alıyor. Allâh-û Teâlâ için "Xwedâ" (Hüdâ) isminin yanısıra "Yezdan" ismi de halen dahi Müslüman Kürdistan ve İran coğrafyalarında kullanılır. Yezdî (Ézidî), yani "Allâh'a (Yezdan) bağlı olan" demektir. (NOT: Bugün halen Türkiye, Kürdistan, İran, Irak, Azerbaycan, Pakistan, Afganistan gibi ülkelerde kullanılan ve "Tanrı" anlamına gelen "Hüdâ / Xwedâ" ismi, öz Kürtçe bir kelimedir ve "Kendi kendini var eden, kendinden var olan" anlamına gelmektedir. Yani "başka bir güç tarafından yaratılmamış, varlığı kendinden olan".) Ézidîlik (Yezdîlik) isminin ve bu dînî topluluğun, yanlış bir şekilde Türkiye'de ve özellikle de İran'da pekçok insan tarafından zannedildiği gibi, Kerbelâ katliâmını gerçekleştiren Yezid bin Muaviye ile uzaktan yakından bir alakası yoktur. Tamamen isim benzerliğidir. Dediğimiz gibi, ismini Muaviye'nin oğlu Yezid'den değil, "Tanrı" (Allâh, Hüdâ) anlamına gelen "Yezdan" isminden alır. Zaten İslam'dan çok önce doğmuş bir dîndir. Bu dîn ve dînî topluluk için – özellikle Türkiye'de Müslüman Kürt ve Türk halkları tarafından – yanlış bilinen ve asılsız olan "şeytana tapanlar" ithamının da aslı astarı yoktur. Ézidîler Şeytan'a tapmazlar, iftiradır; tıpkı Müslümanlar, Hristiyanlar, Yahudîler ve Zerdüştîler gibi Allâh'a taparlar. Fakat onlardan (bizden) farkları şudur: Cennet'te Şeytan'ın lânetlenmesi ve kovulması hadisesine inanmazlar ve bunun, insanlar tarafından Şeytan'a atılmış bir iftira olduğuna inanırlar. Şeytan'ın (Ézidîler "Melek Tawus" derler) günâhsız bir melek olduğuna inanırlar. Meleklerin en başta gelen özelliği "günâh işlememek" olduğuna göre ve Allâh-û Teâlâ melekleri bu özellikte yarattığına göre, kendisi de bir melek olan İblis nasıl olur da günâh işleyebilir? Ézidîler'e göre kötülük, insanın kendi içindedir. İnsan, kendi yaptığı kötülüğün sorumluluğundan kurtulmak için, kendi iradesiyle işlediği suçların günâhını Şeytan'ın üzerine yıkmaktadır. Halbuki o günâhları insanlara Şeytan işlettirmiyor, insanlar o günâhları kendi iradeleriyle işliyorlar. "Tek tanrılı" bir dîndir ancak diğer "tek tanrılı" dînler olan İslam, Hristiyanlık, Musevîlik ve Zerdüştîlik'ten farkı, "peygambersiz bir dîn" oluşudur. Ézidîler'in peygamberi yoktur ancak "peygamber derecesinde gördükleri" şeyhleri vardır. Ayrıca kutsal kitapları da vardır ve ismi "Mushafa Reş" (Kürtçe'de "Siyâh Mushaf" demek)'tir. Ézidîlik'in bir özelliği de, dünyada sadece Kürtler arasında var olan bir dîn olmasıdır. Kürtler dışında bu dîne mensup hiç kimse yoktur yeryüzünde. Zaten 50 milyonluk Kürt milletinin içinde bile toplam nüfûsları 1 milyon bile değildir; topu topu 700 bin kişilik çok küçük bir dînî azınlıktır. Diğer bir önemli özellikleri, dışarıdan kimseyi dînlerine kabul etmemeleridir. İnsan istese de Ézidî olamaz. Ézidî olmak için Ézidî anne – babadan doğmak gerekir. Dîne girmek mümkün değildir ancak dînden çıkmak çok kolaydır. Örneğin; en büyük günâh "insan öldürmek"tir ve – her ne amaçla olursa olsun – cinayet işleyen kişi dînden çıkmış sayılır. Bu hassasiyet, sadece insanlara karşı değil, diğer canlılara (hayvanlar ve bitkiler) karşı da aynı şekildedir. Gıda (yemek) haricinde, yani hayatın devamı amacı dışında hayvanları öldürmek, bitkilere (ağaçlara ve çiçeklere) zarar vermek haramdır. 6 milyar nüfûslu yerküresinin belki de en "çevreci" ve "doğa dostu" topluluğudur, Ézidîler. Doğaya, ekolojiye, yabanî hayvanlara, bitki örtüsüne ve su kaynaklarına hiçbir şekilde zarar vermezler. Hatta zarar verenleri kendi aralarından dışlar, dînden aforoz ederler. Tarihleri boyunca hiç kimseye bir zararları olmamış, başka toplumlara ve insanlara en ufak bir kötülükleri dokunmamış, hatta bırakın diğer insanları, yabanî hayvanlara ve bitkilere bile zarar vermekten kaçınan, kendi içlerinde kapalı bir toplum olarak yaşayan ve bütün Müslüman, Hristiyan komşularının ve onlarla insanî münasebetleri olan herkesin de rahatlıkla şahîdlik ettiği üzere oldukça sıcak ve insanperver olan bu küçük dînî azınlık, bugün ne yazık ki IŞİD (DAİŞ) denilen, dünyanın ve tarihin en barbar çetesinin, hiçbir acıma duygusu olmayan katiller sürüsünün korkunç tehdidi altında. Kürdistan'a saldıran IŞİD barbarları, Şengal (Sincar) bölgesinde binlerce Ézidî'yi – sırf dînleri farklı diye – vahşî bir şekilde katletti, gelen haberlere ve bilgilere göre kadınlarını "cariye" yapıp köle pazarlarında sattı. Onlardan geriye kalan binlerce çocuk ve bebek, açlık ve susuzluktan öldü. Yazarken bile parmaklarımın titrediği bu dramı anlatacak kelime yok... İbrahim SEDİYANİ (Yaseminler Gülümsüyordu Ellerimiz Kavuştuğunda

Bulanık Cumhurbaşkanlığı seçim sonuçları gösterdiki sorun partide değil partiliydemiş,