Salı günü, uzun ve güzel bir uçuştan sonra anneme kavuştuk. Biletini en arka koltuktan aldığı için (her zaman) en son o iniyor uçaktan. Ve dolayısı ile en son o çıkıyor kapıdan :) Bu sefer yine aynı şey oldu. Herkesler çıktı gitti annem yok derken ta-daaaa annem göründü :)

Bugün birlikte 2. günümüz :) Pek görmedim annemi dersem yalan olmaz. Çünkü hala jet-lag etkisinde. Uyuyor bulduğu her fırsatta. Torun gelene kadar uyu, tadını çıkar dedim. Sonrasında Ajda bizim için söyleyecek 'Uykusuz Her Gece' şarkısını :)

Bavulları gelir gelmez açtık. Kendine 2 kazak ve 1  pantalon getirmiş sadece. Bize de 1'er pijama takımı. Geri kalan her şey bizim kızın :) Nutella bile getirmemiş o kadar diyeyim size :) Allah'ım o minnak şeylere bakarken yer yer ağladık Yoshi ile!

İnşallah sıra kızımızda, sağ salim kavuşacağız onunla da! Allah hayırlısı ile nasip etsin giydirmeyi!

O an'ı merak ediyorsanız, buyrun videosu :) iyi seyirler!