Bir takipçim haber verdi. Bu fotoğrafımı Eskişehir'de bir fotoğrafçı kullanıyormuş dükkanında mı, sergide mi ne tam olarak bilmiyorum.

Ben anlayamıyorum internetten fotoğrafları çalıp, kendininmiş gibi göstermeyi.

Tost fotoğrafım çalınıp 'okuldan sonra tost yaptım kendime' diye paylaşıldı

Kendi fotoğrafım Van'da bir fotoğrafçının vitrininde

Kameralarımın fotoğrafları binlerce kere 'kendilerininmiş' gibi paylaşıldı

Kedilerim 'kedileriymiş' gibi

Kitaplarım, masa hallerim, okuma hallerim yani aslında çoğu şeyim çalınıp paylaşılıyor.

Özenip, imrenip, beğenip (ç)almak bir yere kadar da işi fotoğrafçılık olan birinin de işini çaldığı fotoğraflarla yapması, benim için sadece mide bulandırıcı.

Hayatta en gurur duyduğum şey 'kendim olmak'

Çok mükemmel, çok süper, çok her şeyi tam olduğumdan değil.

Eksikliklerimle, yanlışlarımla, yokluğunu çektiklerimle bile gurur duyabildiğim için seviyorum kendimi!

İnsanın elinde kendi olmak gibi bir şansı varken, çalıntı fotoğraflarla sahte dünyalar yaratılmasına benim kafam basmıyor.

İyi ki de basmıyor!

İnşallah da basmaz!

İnsan kendisiyle, kendi sahip olduklarıyla mutlu olursa önünde başka başka kapılar açılıyor çünkü.

Yani işin sırrı kendini bilmek ve şükretmek de bence.

Bu Pazar gününü siz de buna ayırın.

Yaşınızı, başınızı, şehirinizi, ailenizi, eşinizi, çocuğunuzu vs bahane etmeden bir sorun kendinize

ne kadar kendinizsiniz?

Yaptığınız şeylerin ne kadarını 'kendi iradenizle' yapıyorsunuz. 

Bugün sorgulama günü olsun.

Bakın aynada kendi gözünüzün içine!

Hadi gittim ben :)

Nereden nereye geldim yine :)